Even voorstellen... Mannus Sand

In januari is Mannus het team van DGS komen versterken als service-engineer. Bij zijn vorige baan als service-monteur kreeg hij al veel te maken met verschillende slachtsystemen. De voedselindustrie is dus geen onbekend terrein voor hem. Ondertussen loopt Mannus al een aantal weken rond in het pand van DGS; het is dus wel tijd dat hij zich even voorstelt!

Hoe ben je eigenlijk bij DGS terecht gekomen?

Hiervoor werkte ik bij een ander bedrijf als service-monteur door heel Nederland. Wanneer er ergens een storing was, ging ik die kant op om het probleem op te lossen. Ik heb veel ervaring mogen opdoen en had het erg naar mijn zin, maar na een tijdje was ik toch opzoek naar wat meer uitdaging en verantwoordelijkheid. Helaas was daar geen ruimte voor bij mijn toenmalige werkgever. Toevallig kwam er op datzelfde moment een functie bij DGS vrij, wat precies paste in het plaatje waar ik naar opzoek was. Een aantal gesprekken verder raakte ik enthousiast en ben toen in januari aan de slag gegaan bij DGS.

Hoe ziet jouw dag als service-engineer bij DGS eruit?

In simpele woorden is het service++. Buiten het standaard werk bouw ik ook een eigen klantenkring op en neem ik projecten van klanten aan. Wanneer een klant een probleem heeft, ga ik zelf naar de klant toe en zet ik de situatie op papier. Daarna ga ik terug naar kantoor en ga ik opzoek naar een oplossing. Wanneer er nieuwe onderdelen moeten worden gemaakt teken ik deze zelf en ik maak ook een schatting van de kosten en materialen die nodig zijn. Daarnaast ben ik betrokken met de uitvoering, ik kom dan samen met de monteurs van DGS bij de klant om het project zo goed en efficiënt mogelijk te installeren.

Welke werkzaamheden geven jou de meeste energie?

Ik vind het vooral leuk dat ik een soort ‘spin-in-het-web’ ben. Ik moet namelijk veel zelf regelen en uitvogelen, zonder het naar iedereen door te moeten schuiven. Ik ben daarom écht betrokken met het project en dus ook de klant. Verder leer ik hierdoor ook meer. Dingen waar ik niet meteen het antwoord op weet moet ik zelf proberen uit te zoeken, zonder het te vragen aan anderen. Voor de volgende keer weet je dan zelf hoe het moet. Zo leer je bij elk project weer iets nieuws.

“IK BEN EEN SOORT VAN SPIN-IN-HET-WEB. IK MOET VEEL ZELF UITZOEKEN EN UITVOEREN.”

Even wat anders, wat is nou jouw grootste blunder op de werkvloer?

Grootste blunder… Nou, ik kan me wel de meest verschrikkelijke werkdag van mijn leven herinneren. Ik had namelijk een keer storingsdienst, en werd toen opgeroepen om langs een klant te gaan. Ik reed eerst met de auto naar werk toe, om daarna door te gaan naar de klant. Op het terrein van het bedrijf hebben wij een slagboom staan, die nog omhoog stond toen ik aan kwam rijden. Met een beetje extra gas dacht ik er wel onderdoor te komen. Helaas was dit niet mijn beste inschatting en kwam ik er op het laatst achter dat ik het toch niet ging redden. Ik trapte de rem in, maar omdat het die nacht gevroren had gleed de auto toch door. Voordat mijn werkdag begon was ik dus met mijn eigen auto vol in het hek gereden. De rest van de werkdag liep ook niet helemaal lekker, maar dat houd ik je wel even te goed. De auto heb ik trouwens nog steeds, dus dat scheelt nog.

Hoe zou jij jezelf omschrijven?

De eerste woorden die in mij opkomen zijn dan toch wel open, creatief en sociaal. Ik zal niet al te negatieve eigenschappen opnoemen, ik wil hier natuurlijk nog wel blijven, maar soms kan ik ook te makkelijk over dingen denken. Dat kan soms goed zijn, ik zal namelijk niet te veel werk maken van relatief onbelangrijke dingen, maar soms werkt het ook tegen. Ik denk dat dat vooral Twentse nuchterheid is, ik denk vaak: ’ach, komt wel goed’.

Hoe heb jij de afgelopen weken bij DGS ervaren?

Ik kende al een aantal mensen bij DGS, dus dat scheelde wel. Dat maakt de overgang naar een nieuw bedrijf toch wat makkelijker. Verder heb ik me bij DGS heel welkom gevoeld. Het is een erg open bedrijf. Ik loop er nog maar een paar weken, maar het voelt echt alsof ik er al jaren werk. Je kan bij iedereen binnenlopen en iedereen is bereid je te helpen. Ik vind dat wel erg prettig werken. Ook krijg ik hier veel zelfstandigheid en vertrouwen. Ik kan eigen ideeën inbrengen en deze worden dan ook serieus genomen.

We hebben bij DGS al wat mogen proeven van je hobby… Maar hoe is je passie voor barbecueën ontstaan?

Ik weet niet precies hoe het nou is ontstaan, maar ik heb altijd al interesse gehad in het culinair bezig zijn met eten. Toen ik geslaagd was voor mijn opleiding heb ik een barbecue gekocht, en met de jaren ben ik me hier steeds meer in gaan verdiepen. Van 1 barbecue ga je naar 2, en op een gegeven moment bouw je zelfs een eigen barbecue. Ook begon ik steeds vaker barbecue-gerechten te bereiden voor anderen. Dit vond ik ook echt leuk om te doen. In Zuid-Amerika is barbecueën ook heel populair. Daar gaan ze dan met een heel dorp samen barbecueën, waar de varkens aan het spit hangen. Dat lijkt me wel echt gaaf om nog eens mee te maken.